Σε μία σημαντική απόφαση, με την οποία καταδεικνύεται η ευθύνη του Δήμου για την επίβλεψη των δέντρων όχι μόνο στους κοινόχρηστους χώρους, αλλά και σε ιδιωτικούς, προχώρησε το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης. Το δικαστήριο, με την υπ’ αριθμ. 204/2021 απόφαση του, επέβαλε ποσό συνολικής αποζημίωσης, ύψους 135.000 ευρώ, στους συγγενείς ενός άνδρα που βρήκε τραγικό θάνατο όταν ένα κλαδί δέντρου τον χτύπησε στο κεφάλι. Η απόφαση, η οποία δημοσιεύθηκε την 25η Φεβρουαρίου 2021, αφορά σε ένα δυστύχημα που έλαβε στο Δήμου Σερρών το 2014, όταν ένα συνεργείο συντήρησης κλήθηκε, προκειμένου να κλαδέψει ένα δέντρο, το οποίο ανήκε στους κοινόχρηστους χώρους των εργατικών κατοικιών και όχι στην ιδιοκτησία του Δήμου.
Ωστόσο -όπως επισημαίνεται- το δέντρο “εφάπτετο με τον κοινόχρηστο χώρο του πεζοδρομίου και απείχε μόλις 1,5 μέτρο από τον δρόμο και αποτελούσε μία αισθητική και οργανική ενότητα, δοθέντος ότι οι κλάδοι του δένδρου επεκτείνονταν επάνω από το πεζοδρόμιο και τον δρόμο”, ενώ ο Δήμος “είχε αναδειχθεί στη σφαίρα ευθύνης του την υποχρέωση επιμέλειας και συντήρησης του ευρύτερου χώρου”. Σύμφωνα με το σκεπτικό της επετειακής απόφασης, “οι Δήμοι είναι αρμόδιοι, μεταξύ άλλων, για τη συντήρηση, επίβλεψη και ασφαλή χρήση από τους πολίτες των χώρων πρασίνου και των κοινόχρηστων χώρων”.
Μάλιστα, όπως εξηγεί, “επιβάλλεται στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως ρητή υποχρέωση να προβαίνουν, με επιμέλεια, σε κάθε αναγκαία ενέργεια και να λαμβάνουν προληπτικά, όλα τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψουν την πτώση των δένδρων ή κλαδιών τους, ώστε να εξασφαλίζεται η ασφαλής και ακίνδυνη κίνηση των πεζών και οχημάτων στις παρακείμενες οδούς”. Το δικαστήριο κρίνει πως η υποχρέωση αυτή δεν αφορά μόνο χώρους δημόσιας περιουσίας, αλλά αντίθετα, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, αλλά και για την προστασία των διερχόμενων ιδιωτών, εκτείνεται και “στους γειτνιάζοντες ή συνεχόμενους προς τους ανωτέρω χώρους, εφόσον, είτε είναι ιδιωτικοί ή κοινόχρηστοι (οικοδομών, πολυκατοικιών, μονοκατοικιών)”.
Κι αυτό γιατί οι Δήμοι είναι αρμόδιοι για την ακίνδυνη και ασφαλή διακίνηση των πολιτών, η οποία επιτυγχάνεται “κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης, με την επέκταση της επιμέλειας αυτών”. Κατά το δικαστήριο πάντως, “ο δε προβαλλόμενος ισχυρισμός περί έλλειψης ειδικού τεχνικού προσωπικού για το κλάδεμα δένδρου στην υπηρεσία πρασίνου δεν συνιστά λόγο αποκλεισμού της αντικειμενικής ευθύνης προς αποζημίωση” και έτσι υποχρέωσε το Δήμο να καταβάλει ως αποζημίωση για ψυχική οδύνη το συνολικό ποσό των 135.000 ευρώ στους πέντε ενάγοντες.